عوارض پوستی دیابت و علائم آن
دیابت می‌تواند هر قسمت از بدن، از جمله پوست را درگیر کند. گاهی اوقات، مشکلات پوستی اولین نشانه ابتلا به دیابت به شمار می‌آیند. عوارض پوستی دیابت می‌تواند ناشی از عفونت‌های قارچی، باکتریایی و خشک پوست و آسیب به اعصاب سطحی باشد. ما در این مقاله به بررسی علائم پوستی دیابت و روش‌های برطرف کردن آن‌ها می‌پردازیم.
نشانه‌های دیابت روی پوست
برخی از تغییرات پوستی مهم هستند، در حالی که برخی دیگر از تغییرات ممکن است بی ضرر باشند. در هر صورت، شما باید مراقب تغییرات پوست خود باشید و در مورد هر گونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید. خوشبختانه، بسیاری از بیماری‌های پوستی در صورت تشخیص زودهنگام، قابل پیشگیری بوده و به راحتی قابل درمان هستند.
افراد زیادی دچار مشکلات پوستی می‌شوند اما، افراد مبتلا به دیابت ، راحت‌تر به آن مبتلا می‌شوند. بیماری‌های پوستی شامل عفونت‌های باکتریایی، عفونت‌های قارچی و خارش می‌شود. سایر مشکلات پوستی هم بیشتر یا فقط در افراد مبتلا به دیابت اتفاق می افتد و شامل درموپاتی دیابتی، نکروبیوز لیپویدیکا دیابتیکوروم، تاول‌های دیابتی و جوش های زانتوماتوز می‌شود. با این حال شایع‌ترین عوارض پوستی دیابت به دلایل زیر رخ می هد:
عفونت‌های باکتریایی
افراد دیابتی به دلیل اختلالات در سیستم ایمنی بدن و تغییرات در محیط پوستی، در خطر ابتلا به عفونت‌های باکتریایی بیشتری هستند. این عفونت‌ها می‌توانند شامل زخم‌ها، ترک‌های پوستی، عفونت‌های ادراری و تبخالی باشند. باکتری‌های مختلف می‌توانند به راحتی وارد زخم‌ها یا نقاط آسیب‌دیده پوستی شوند و باعث التهاب و عفونت می‌شوند. انواع مختلفی از عفونت‌های باکتریایی در افراد مبتلا به دیابت رخ می‌دهد. مثل:
- گل مژه (عفونت غدد پلک)
- جوش های پوستی
- فولیکولیت (عفونت فولیکول‌های مو)
- کاربونکل (عفونت‌های عمیق پوست و بافت زیرین)
- عفونت‌های اطراف ناخن
عوارض پوستی دیابتی در عفونت‌های باکتریایی اغلب همراه با گرما، متورم، قرمز و دردناکی بافت ها است. شایع‌ترین باکتری، باکتری استافیلوکوک است که “استاف” هم نامیده می‌شود.
امروزه، به لطف آنتی بیوتیک ها و روش‌های بهتر کنترل گلوکز (قند خون)، احتمال مرگ و عدم بهبودی ناشی از عفونت‌های باکتریایی بسیار نادر است. افراد مبتلا به دیابت ، بیشتر از سایر افراد به عفونت‌های باکتریایی مبتلا می‌شوند. پزشکان معتقدند که دیابتی ها می‌توانند با مراقبت‌های درست از پوست خود، شانس ابتلا به این عفونت‌ها را کاهش دهند.
عفونت‌های قارچی
بروز عفونت‌های قارچی در افراد دیابتی اغلب به خاطر “کاندیدا آلبیکنس” است. کاندیدا آلبیکانس (نام علمی: Candida albicans) یک مخمر بیماری‌زا است و معمولاً عامل ایجاد عفونت‌های برفک دهان و عفونت قارچی واژن است.
این قارچ مخمر شکل می‌تواند دانه‌ها و بثورات خارش داری در نواحی مرطوب و قرمز رنگ که توسط تاول‌ها و پوسته‌های کوچک احاطه شده است را ایجاد کند. این عفونت‌ها اغلب در چین و چروک های بدن، لایه‌های گرم و مرطوب پوست مثل زیر سینه‌ها، اطراف ناخن‌ها، بین انگشتان دست و پا، گوشه‌های دهان، زیر پوست ختنه گاه و زیر بغل و کشاله ران بوجود می‌آیند.
عفونت‌های قارچی رایج عبارتند از:
- خارش کشاله ران
- خارش میان پاها در ورزشکاران
- کچلی (تکه‌ای حلقه‌ای شکل و خارش آور)
- عفونت واژن
اگر فکر می‌کنید مبتلا به عفونت قارچی هستید، با پزشک خود تماس بگیرید.
خارش پوست یک علائم پوستی دیابتی شایع
خارش پوستی در افراد دیابتی ممکن است علت‌های متعددی داشته باشد اما به طور معمول به عوامل زیر برمی‌گردد:
- خشکی پوست: سطح بالای گلوکز در خون می‌تواند باعث خشکی پوست شود و خارش شود
- عدم تعادل قند خون: ناپایداری در سطح قند خون می‌تواند به تغییرات پوستی و خشکی منجر شده و خارش ایجاد کند.
- عفونت‌ها: بیماران دیابتی به عفونت‌های پوستی حساس‌تر هستند و این عفونت‌ها می‌توانند خارش را به همراه داشته باشند.
- نوروپاتی: دیابت می‌تواند عصب‌ها را تحت تأثیر قرار داده و به عصب‌های حسی آسیب برساند که خارش را تشدید می‌کند.
- عوارض عروقی: اختلال در عروق و تغذیه ناحیه پوستی می‌تواند خارش را ایجاد کند.
Figure 1 حفظ رطوبت برای جلوگیری از خارش های پوستی
برای رفع خارش پوستی در افراد دیابتی که یکی از شایع‌ترین عوارض پوستی دیابت است می‌توانید این اقدامات را انجام دهید:
– حفظ رطوبت پوست: از لوسیون‌ها و مرطوب‌کننده‌های مناسب برای پوست استفاده کنید.
– مراقبت از قند خون: حفظ سطح مناسب قند خون با مدیریت دقیق دیابت، به کاهش خارش کمک می‌کند.
– بهداشت پوستی: به مراقبت‌های بهداشتی مانند حمام منظم و استفاده از محصولات ملایم و غیرتحریک‌کننده پوستی توجه کنید.
– مشاوره پزشک: در صورت خارش شدید یا مزمن، با پزشک خود مشورت کنید تا علت خارش مشخص و توصیه‌های درمانی دقیق‌تری داده شود.
روش‌های جلوگیری از عوارض پوستی دیابتی
برای جلوگیری از مشکلات پوستی می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- دیابت خود را به خوبی مدیریت کنید. سطح گلوکز بالا می‌تواند خشکی و آسیب‌پذیری پوست را افزایش دهد.
- پوست خود به خصوص پا ها را همواره تمیز و خشک نگه دارید.
- از حمام آب داغ خودداری کنید و صابون‌های مرطوب‌کننده استاندارد استفاده کنید.
- پس از حمام، برای رفع خشکی بیش از حد از لوسیون های مرطوب کننده استاندارد پوست استفاده کنید. از مرطوب کردن لای انگشتان پا با کرم اجتناب کنید چون موجب رشد قارچ می‌شود.
- جلوگیری از خشکی پوست بسیار مهم است. در فصول سرد، پوست را مرطوب نگه دارید تا از ایجاد ترک جلوگیری شود.
- بریدگی‌های پوستی را فوراً درمان کنید، مخصوصاً در صورت وجود علائم عفونت.
- در فصول سرد و خشک، رطوبت خانه خود را افزایش دهید و کمتر حمام بگیرید.
- از شامپوهای ملایم استفاده کنید و از اسپری‌های بهداشتی زنانه اجتناب کنید.
- در صورت نیاز به مشاوره پوستی، به متخصص پوست مراجعه کنید.
- پاهای خود را مرتباً بررسی کنید، از زخم‌ها و بریدگی‌ها پیشگیری و از کفش‌های پهن و تخت استفاده کنید.
به خاطر داشته باشید که کنترل و درمان دیابت چه از راه رژیم غذایی و چه دارودرمانی خود یک عامل مهم برای کاهش عوارض پوستی دیابت و از بین بردن علائم پوستی ناشی از آن است. چکاپ های دوره ای اعم از چکاپ های روتین و آزمایش A1C خون ، به شما در بررسی اثر گذاری روش های کنترل و مدیریت دیابت کمک می کند.