هر آنچه در مورد زردچوبه باید بلشیم

زردچوبه (به انگلیسی turmeric) گیاهی است از خانواده زنجبیل بارتفاع حدود یک متر و نیم که دارای ساقه متورمی است. گلهای زردچوبه بصورت سنبله و برنگ سبز مایل به زرد می‌باشد. زردچوبه در هندوستان و چین و نقاط حاره زمین می‌روید. از کنار برگهای غلاف در قاعده ساقه، شاخه‌های کوچک و استوانه ای شکل ضخیمی خارج می‌شود که بصورت مورب در زمین فرورفته و هر یک ایجاد ریشه می‌کنند و مرتباً پایه‌های جدیدی بوجود می آروند.

قسمت مورد استفاده این گیاه ساقه زیرزمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین تمیز کرده و ریشه‌های آنرا جدا می‌کنند و در آب جوش قرار می‌دهند و پس از تمیز کردن بمدت چند روز آنرا خشک می‌کنند. زردچوبه رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد بوی آن معطر و طعم آن تلخ است.

فواید زردچوبه

 برای استفاده درمانی می توان آنرا مانند چائی دم نمود و استفاده کرد البته جدیدا در بازار کانادا و آمریکا کپسول آن هم به بازار آمده است.

مضرات استفاه از زردچوبه

با تمام مزایای گفته شده باید اشاره کرد که زیاده روی در زردچوبه برای قلب مضر است ولی البته اگر آنرا با لیمو ترش استفاده کنید اثرات مضرآنرا خنثی می سازد .

طریقه مصرف زردچوبه

اسم من زردچوبه است. به من عروق الصباغین – عروق الصفر – ریشه زعفران – زعفران هندی هم می‌گویند. زادگاه اولیه من هند است، ولی در چین و بعضی از کشورهای دیگر هم می‌رویم. در ایران کشت من تحت مطالعه است.

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، پس از کشف مواد رنگی مصنوعی عده ای سودجو علیه من قیام کردند و نه تنها تمام خواص مرا منکر شدند، بلکه مادهٔ رنگ کننده مرا بیماری‌زا و خطرناک معرفی کردند، این تبلیغات سوء به سرعت در جهان انتشار یافت و کار بجایی رسید که عده یی خوردن مرا تحریم کردند، ولی چیزی نگذشت که دانشمندان علم شیمی و غذاشناسی به حمایت من برخاستند و به کمک علم، مواد عامله مرا پیدا کردند و ثابت نمودند که در من چندین اسانس و مواد سودمند جمع شده و آنچه را داروسازان و پزشکان قدیم ایران و هند در وصف من گفته‌اند، صحت دارد و در مقابل ثابت شد که تعداد زیادی از محصولات رنگین مصنوعی که معاندان در مقابل من علم کرده بودند مولد سرطان می‌باشد. من عامل درمان کیسه صفرا و ناراحتی‌های کبدی هستم.

محرک دستگاه گوارش بوده غذا را رنگین و معطر می‌نمایم. مضمضه جوشانده من جهت درد دندان مفید است. من مقوی معده و بادشکن می‌باشم.

من دارای نشاسته – یک روغن فرار که خاصیت تشعشع دارد، مواد رزینی و یک ماده رنگی و چند ترکیب دیگر هستم. ادرار را زیاد می‌کنم و اشتهاآور هستم. علاوه بر رنگین کردن غذا در صنعت نیز برای رنگ کردن نخ و پشم به کار می‌روم. یک نوع من که در مالزی و هند و چین به عمل می‌آید، برای دفع کیسه صفرا و سنگ‌های ((صفراوی)) داروی ارزنده ای است.

من شفاف کننده چشم و درمان استسقاء و یرقان می‌باشم. مضمضه کردن این محلول مسکن درد دندان و بازکنندهٔ پیله و ورم لثه می‌باشد. در هند بعد از حجامت بلافاصله کمی گرد کوبیدهٔ مرا روی محل حجامت می‌پاشند، تا زخم آن زودتر التیام پیدا کرده و چرک ننماید. مالیدن گل من کک و مک را بر طرف می‌کند. و لکه‌های پوستی را از بین می‌برد.

زیاده روی در خوردن من برای قلب خوب نیست گر چه در ریشه من ترکیباتی شبیه جوهر سنبل الطیب وجود دارد، مقدار خوراک من تا ده گرم می‌باشد. حالا اجازه فرمایید عنان سخن را بدست برادرم ((مامیران)) بدهم و امیدوارم بتواند بیماران سرطانی و غیره را راهنمایی نماید. اگر احساس کردید که پوستتان به‌طور غیرمعمولی تیره شده وتلاش می‌کنید که رنگ آن روشن و درخشان شود، می‌توانید برای رسیدن به هدفتان به ادویه زردچوبه اعتماد کنید.

شبکه خبری تورنتو نیوز در مقاله جدیدی دراین باره آورده‌است: زردچوبه تأثیرات درمانی بسیاری دارد و یکی از پرمصرف‌ترین ادویه‌ها در غذاهای هندی است. در این مقاله به خصوص روی تأثیر مطلوب این ادویه بر سلامت و شفافیت پوست تمرکز شده‌است. به این ترتیب اگر مایل هستید تیرگی پوست خود را برطرف کنید، مقدار کمی پودر زردچوبه را با آب خیار و آب لیمو مخلوط کرده و این مخلوط را روی پوست خود بمالید.

پس از ۱۵ دقیقه پوستتان را با آب بشویید. اگر می‌خواهید از این روش نتیجه مطلوب را بگیرید، هر روز آن را تکرار کنید تا شاهد تغییرات چشمگیری باشید. همچنین مالیدن مخلوطی از زردچوبه و مقدار کمی خامه بر روی پوست این بافت را نرم و انعطاف‌پذیر می‌کند.

ترکیبات زردچوبه

زردچوبه دارای اسانسی مرکب از اسیدهای والرینیک ، کاپرلیک و فلاندون می باشد و همچنین دارای سابی نین ، سینئول ، بورنئول و الکل تورمرول و ماده کورکومین می باشد که رنگ زرد زردچوبه بعلت همین ماده کورکومین می باشد.