انواع الکتروتراپی
روش های مختلفی برای کاهش درد استخوان، عضلات و ماهیچه ها وجود دارد که اغلب آن ها با گرم کردن بافت، افزایش گردش خون و نهایتا کاهش درد عمل می کنند؛ یکی از روش های ایجاد گرما استفاده از نیروی الکتریسیته یا برق است که در نگاه اول تصور اتصال آن به بدن انسان ترسناک و خطرآفرین به نظر می رسد و تحت عنوان الکتروتراپی شهرت دارد؛ اما این بار مجله نسخه اول با معرفی دستگاه های الکتروتراپی، به شناخت نحوه عملکرد و تاثیرات مثبت آن بر بدن بیمار می پردازد.
الکتروتراپی چیست؟
الکتروتراپی، روشی است که در آن با انتقال امواج الکتریکی به داخل بافت، در آن ایجاد گرما کرده و با افزایش جریان خون در بافت کاهش درد را به دنبال دارد؛ همچنین افزایش گردش خون در بافت موجب جذب بهتر و سریع تر مواد مغذی و داروهای مصرف شده می شود و نهایتا بافت آسیب دیده نیز در صورت وجود با سرعت بیشتری ترمیم میابد؛ این فرآیند به واسطه قرارگیری الکترودهایی بر سطح پوست و در موضع درد انجام می شود، کاملا غیرتهاجمی بوده و امواج به صورت کنترل شده و ایمن با ایجاد میدان الکتریکی در مرکز بافت به موضع درد نفوذ می کند؛ در این روش گرما درعمق بافت ایجاد می شود و فقط نقطه مورد نظر را تحت تراپی قرار می دهد.
الکتروتراپی و فیزیوتراپی
دستگاه های مختلفی در حوزه الکتروتراپی طراحی و ساخته شده اند که هرکدام در زمینه خاصی از فیزیوتراپی و توانبخشی مورد استفاده قرار می گیرند؛
انواع دستگاه های الکتروتراپی
- گالوانیک (Galvanic)
- فارادیک (Faradic)
- اینترفرنشیال (Inter Frential)
- تنس (TENS)
- ولتاژ بالا (HV)
هریک از دستگاه های بالا دارای فرکانس های مختلف و جریان و ولتاژ متفاوتی تولید و بر ماهیچه اعمال می کند که هر کدام ویژه درمان و تسکین درد در شرایط مختلف هستند.
ممکن است یک دستگاه چند ماژول از دستگاه های الکتروتراپی را در خود بگنجاند.
کاربرد هر یک از دستگاه های الکتروتراپی
دستگاه گالوانیک در اصل به کاربردن جریان گالوانیک است که جریانی در بازه ۵/۰ الی ۵/۲ میلی آمپر و برای تحریک عضلاتی به کار می رود که به قطع شدن اعصاب، نوروپاتی شدید و ضایعات نخاعی دچار شده اند.
دستگاه فارادیک در واقع استفاده از جریان فارادیک است؛ که با اعمال تحریک های لحظه ای بر عضله مخصوصا عضلاتی که دچار ناتوانی در تاندون ها، عوارض سکته مغزی، نوروپاتی های خفیف تر شده اند و در کمک به حرکت ماهیچه ها در سالمندان مورد استفاده قرار می گیرد.
دستگاه اینترفرنشیال در اصل به کار گیری فرکانس های بالا به صورت تداخلی در عمق بافت ماهیچه و عضلات است؛ در این مود دستگاه الکتروتراپی، فرکانس ۲۰۰۰ هرتزی برای تقویت عمق عضلات و فرکانس ۴۰۰۰هرتزی کاهش دردها و اسپاسم های عضلانی به کار می روند.
دستگاه تنس در واقع با استفاده از جریانی معادل ۱۲ الی ۳۰ میلی آمپر به دو شکل پالسی و معمولی و با فرکانس ۵۰ الی ۱۵۰ هرتز به کار می گیرد و با اعمال آن به عضله دردهای اسپاسمی، عصبی، دردهای ناشی از ورزش های سنگین و عوارض بعد از جراحی را تسکین می بخشد.
دستگاه ولتاژ بالا نیز با اعمال جریان ولتاژ بالای الکتریکی به عضلات هدف سیستم سمپاتیک آن ها را احاطه و بلوکه می کند و با افزایش سرعت گردش خون در ماهیچه آن باعث بهبود زخم های ناشی از دیابت نوع ۲، زخم های فشاری و عوارض سرمازدگی در عضله می گردد.
هر دستگاه الکتروتراپی برای اعمال جریان یا فرکانس به عضله بیمار، دارای الکترود، لید، پد، کابل و منبع تغذیه می باشد. تعداد لید، پد و کابل های انتقال، بسته به نوع دستگاه و عارضه ایجاد شده متفاوت است.
بیشتر بخوانید: